جمشيد برفر فرزند يغمور
- مشخصات
- مجموعه: مشاهیر
- منتشر شده در دوشنبه, 06 خرداد 1392 12:45
- تعداد بازدید: 1802
نوشته: ستاربردی فجوری
این ایمیل آدرس توسط سیستم ضد اسپم محافظت شده است. شما میباید جاوا اسکریپت خود را فعال نمایید
مقدمه:
بسیاری ازانسان ها به اتفاقاتی که درجامعه آنها رخ می دهد بی تفاوت هستند. بسیاری نیز احساس می کنندکه بایستی درگذرتاریخ تاثیرگذارباشند.چنین شخصیت هایی دراین راستا فعالیت می کنند ودرتاثیرگذاری نقشی اساسی ایفا می کنند. درلابلای برگ های تاریخ، چنین انسان هایی کم نیستند. اما درمنطقه ما نیز افرادی بوده اند که بی تفاوت به اتفاقات ورخ دادها نباشند ودراین مسیر ازتاثیرگذاران باشند. ازجمله این افراد شخصیت ها جمشيد برفر فرزند يغمور است که به اختصار به شرح زندگانی وی می پردازم:
جمشيد برفر، از مراوه تپه فرزند يغمور درسال 1303در يكي از روستاهاي محروم مراوه تپه در خانوارهاي مستضعف چشم به جهان گشود و دوران طفوليت خود را در يتيمي در دست تنها عمه اش بنام نازبي بي گذراند. بخاطر پايين بودن سطح فرهنگ مردم منطقه ، بچه ها ازمدرسه گريزان بوده و برعكس شهرها كه مدرسه ها و آموختن علم و سواد به طبقه مرفه اختصاص داشته درروستاها افرادي كه از ثروت و امكانات بيشتري برخوردار بودند، درآموختن سواد اجباري از مقام خود سوء استفاده كرده و بجاي فرزندان خود بچه هايي را كه يتيم و يا ازطبقه مستضعف بودند به مدرسه مي فرستادند. جمشيد برفر، ازجمله اولين محصلين مدرسه مراوه تپه بنام بزرگمهر بود، دراواخر دوره ابتدايي، تني چند ازافراد خير و يا احتمالا بازرسين وزارت فرهنگ وقت باتوجه به استعداد وي او را به شهرستان گرگان برده و دريكي ازدبيرستانهاي نمونه گرگان بنام دبيرستان ايرانشهر به ادامه تحصيل وامي دارند و حتي براي او شناسنامه اي جديد بنام جمشيد برفر صادره ازحوزة يك گرگان دريافت مي دارند .نام قبلي وي آقچه پهلوان دوجي بوده است. دورة دبيرستان را در گرگان به اتمام رسانده و قبل از اينكه گواهينامه خود را دريافت نمايند با آغاز جنگ جهاني دوم و حمله روسها به ايران، مواجه مي شود. اوراق و پرونده هاي ادارات ازجمله مدارس بهم ريخته و يا معدوم می گردد. بناچار با توجه به دوري زادگاهش با محل تحصيل ازمدرسه و ادامة تحصيل منصرف
شده و با رسيدن به سن مشموليت به خدمت نظام اعزام ميگردد. قبل ازاينكه دوران سربازي را سپري نمايد. به دليل نابسامان بودن منطقه و نبودن امنيت خصوصا دراين منطقه مرزي و دورافتاده، تصميم به وارد شدن به ارتش و ژاندرمري گرفت. درتاريخ1/2/1322 ه.ش طبق دستور ناحيه خراسان با درجه ژاندرمي به استخدام ژاندرمري وقت درمي آيد. وي دردوران خدمتش درمحلهايي ازجمله رشت ، گنبد، مينودشت ، رودبار ، فارسيان، امند، گليداغ و مراوه تپه خدمت مي نمايد و بيشتر در امور اداري و دفتري اشتغال داشته است. دراواخر دوران خدمت با عناوين رئيس پاسگاه و معاونت پاسگاه انجام وظيفه كرده است . در نهايت نيز به درجه استوار يكمي و با سمت رئيس پاسگاه مراوه تپه درتاريخ13/8/1351 ه. ش با بيست ونه سال وشش ماه و دوازده روزخدمت بازنشسته شدند وبعد از گذشت حدود نه سال از بازنشستگي او كه يكي ازشواهد تاريخ معاصر اين خطه دورافتاده بود در زادگاه خود درسحرگاه روزجمعه 6/6/1360 ه .ش دارفاني راوداع گفت .روحش شاد.
منابع:
1.مراوه تپه درآئینه زمان، ستاربردی فجوری،چاپ1384
این مقاله بخشی از مقاله ی یدی آدلی – ایلمه باش می باشد که به قلم محقق گرانقدر ستاربردی فجوری در فصل نامه فراغی شماره39 به چاپ رسیده است.