آغاچagaç 1.اِساسیٛ دۆیبۆندِن شاخا آیریٛلیٛپ اؤسیأن کؤپییٛللیٛق اوُلیٛ اؤسۆملیک (ف. درخت). کِنار بوْیوُنداقی آغاچلاریٛنگ ایٛغشیٛلدیٛسیٛنیٛنگ کۆیلی اوْوازیٛنیٛ صَحرا یایرادیاردیٛ (م. گوْرکی، اِنه). آغاجیٛنگ اِربِدی سوْقیٛ بوْلار، آدَمیٛنگ اِربِدی -صوْپیٛ (ناقیٛل). آغاجیٛنگ شاخاسیٛ یوْقاریٛ بوْلسا، میوهسی آشاق(ناقیٛل). 2. قوُرلوُشیٛق ماتِریالیٛ، یانغیٛچ سریشدهسی (ف. 1. تخته، 2. هیزم) . ◊آغاچ اِتلیagaç etli-سِر. اِتلی. بوُ آدَم اوْتوُز بأش یاشلار چِمهلی، اوْنوُنگ آغاچ اِتلی، آغراس بوُغدایرنگک یۆزی گۆنه یانیٛپدیٛر (آ. قوْوشوُت، کؤپِتداغیٛنگ اِتِگینده).